Tuesday, October 09, 2007

کودکان سرزمین من..

... و اما درسرزمین من اینجا همین بغل گوش خودمان کافی است دو ساعت از تهران خارج شویم آن وقت به کودکانی بر می خوریم که در سال 2007 میلادی هنوز تن به آب سبز رنگ خزینه می سپارند تا شاید دلارهای نفتی مان دل کودکان فلسطینی را شاد کند، ازنعمت آموزش و تحصیل محروم می شوند تا شاید برادارنشان در لبنان و عراق بتوانند جدیدترین روشهای مبارزه با دشمنان را فرا بگیرند و با دست خالی به جنگ دشمنان نروند.. از کودکی کار می کنند تا دسترنج خویش را خورده باشند و درآمد سرانه شان به جیب دوستانمان سرازیر شود. از جاده های خاکی می گذرند تا برادرنمان در لبنان و ونزوئلا ... تا حاکمان کشورمان در فردای قیامت شرمنده مستضعفان دنیا نباشند ...

متن کامل را اینجا بخوانید.

5 comments:

Anonymous said...

فكرو ذكرش همه فلسطين است*دائما در عزاي لبنان است
گر بميرد يكي فلسطيني*از برايش كند بسي زاري
گر بميرد هزار ايراني*در نهادش بوَد بسي شادي
پول كشور دهد به فتنه گران*خانه غارت كند دهد دگران
تا شود خون ، گلوله و آتش*تا نخوابد كسي به آرامش
(Hamid)

Anonymous said...

حقیقت بسیارتلخیه متاسفم از اینهمه کجفهمی

Anonymous said...

فقط می خوان جلوی ملت ها اسم در کنن ... به فکر این چیزا نیستن که !

Anonymous said...

بعد از مدتی / "دنیا" دوباره ساده و صمیمی و اثرگذار می نویسه / بخصوص در "ماسو" / باید مدیون تمام شدن دانشکده باشیم؟

Anonymous said...

بچه ها امروز هم مثل ما در آینده آرزو میکنن که اصلا بدنیا نمیامدن.