و باز آمده ام

تبعات سكوت بود و صدای قورباغه ها كه شب را می شكافت و يا تنهایی.. نمی دانم! .. كه كلمات مسابقه گذاشته بودند و با سرعت از پی هم می گذشتند و حتی مجالی برای نوشتن نمی دادند..

سكوت بود و سكوت و گاهی پارس سگها كه يكباره می آمدند و يكباره به سكوت می نشستند و قورباغه ها كه آواز شب سر می دادند و شالیزارهایی كه زیر اولین شعاع های خورشيد سبزی و زیبایی خود را به رخ می كشیدند..

 

تولدت مبارك سمیرایی!! شاد باشی همیشه دوست جونم..