39

من با فونت هميشگی نوشتم ولی نمی دونم چرا باز باید نوشته هام را با ذره بین خوند!! حرفهام را پاك كردم.. شكوفه را دیدم و حالا راحت تر شدم. حرف زیادی با هم نزدیم ولی حداقل كاری كه تونستم را انجام دادم و يكی، دو ساعتی از بین اون فضای سنگین و غمگنانه و آدمهای سياه پوش آوردمش بیرون..

شكوه لحظه ها.. حتماً می تونی از پسش بر بیای و با شرايط جدید كنار بیای. شكوفه ی بهاری، زندگی پر از بارون و توفانه ولی تو قوی تر از اون هستی كه تو را از پا بندازه..

زهرا جونم ممنون! نمی دونی خوندن كامنتت چقدر خوشحالم كرد.. مرسی!

عسلی مهربونم خودت را ناراحت نكن خواهری .. خیلی وقته هیچ آف لاینی بهم نمی رسه!

كامپيوتر گرامی هم به سلامتی و میمنت ویروسی شده! و اساسی حالگیری می كند..