حریم

تمام هفته منتظر آخرش بودم. منتظر بودم بیام. کلی برنامه داشتم و مطمئن بودم آخر هفته ی خوبی را کنار دوستام خواهم داشت. ولی هیچی انگار سر جاش نیست. برنامه ها ریخته بهم و اساسی حالم را گرفته و حتی نمی تونم ناراحتیم را پنهان کنم و لذت ببرم

اینجا هم دلگیر شده. مسخره ست که راحت نوشتن هم دردسر شده. اینکه مدام اینجا چک بشه که چی نوشتم و چی پاک کردم و چرا و چطور و چرا.. و مؤاخذه و تهدید بشم. حالم را بد می کنه. اینجا مال منه. حریم شخصی من که حالا نمی تونم اونجور که می خوام باهاش دردل کنم و حرف هام را بنویسم

بذارید اینجا مال من باشه. نذارید خودسانسوری کنم که دیگه چه فرقی می کنه اینجا یا جای دیگه؟
مهرواژ حریم داره. با کلمات آلوده اش نکنید. با اینکه دوست ندارم کامنتی را پاک کنم ولی از این به بعد هر کامنت بی ربطی پاک می شه. انتقادی هم وارد نیست