با آرزوهای ویژه

اصلن یادم نبود امروز چندمه! نوشته ی امیر را که می خوندم، دیدم آن بالا نوشته دوشنبه 10 دی !!
چقدر زود یک سال گذشت از روزی که این را نوشتم..

برده داری نوین

16 سالش هست با شوهری 27 ساله. بیشتر از یک سال از ازدواجش می گذرد. عکسهای عروسی اش دخترکی تپل و زیبا را تصویر می کند بر عکس دخترک لاغری که اینجا نشسته.
می گوید از وقتی اومدم اینجا اشتهام باز شده. آقا مجید یک دوستی داره، مرد بد و کثیفیه. منم که چیزی نمی تونستم به آقا مجید بگم. آقا مجید خیلی وقتها با اون بود، منم فقط غصه می خوردم. الان که می دونم دیگه دور و بر آقا مجید نیست، خیالم راحته.
از شغل شوهرش فقط می داند که در یک شرکت کار می کند و مأموریت می رود. چند ماهی ساکن کرج بوده اند و یک سالی باید لاهیجان باشند و گاهی هم آقا مجید سفرهای یکی، دو روزه به تهران می رود.
شوهرش که از در بیرون رفت اجازه ی تماس گرفتن ندارد. هر وقت آقا مجید کار داشته باشد، خودش زنگ می زند. حتی اگر تهران یا شهر دیگری هم رفته باشد و 24 ساعت هم خبری نشود، باید با نگرانی و تنهایی اش بسازد و تماس نگیرد، چون آقا مجید لابد کار داشته یا سرش شلوغ بوده و آقا مجید خوشش نمی آید که تماس بگیرد و شاید عصبانی هم شود.
طرز کار ماکروویو، ضبط صوت، دی وی دی پلیر و ماهواره را فقط آقا مجید می داند. در تمام روزهایی که تنها در خانه و دور از خانواده اش سر می کند سرش به آشپزی گرم ست و تلویزیونی که انگار تنها تکنولوژی قابل استفاده در خانه بدون حضور آقا مجید ست. حتی برای خرید هم بدون حضور آقا مجید از منزل خارج نمی شود.
سایه ی قدرت آقا مجید همه جا هست حتی با نبود آقا مجید در زمان زیادی از روز.. نبودنش باعث نمی شود اتفاقی بدون رضایت او رخ دهد و دست به وسیله ای یا کاری که آقا مجید منعش کرده، بزند.
می گوید جدیدن مزاحم تلفنی داریم. آقا مجید گفته دیگه تلفن را جواب ندم تا بره روی پیغامگیر. اگه آقا مجید باشه خودش می گه تلفن را بر دار و منم جواب می دم.

اعتراف

من حتی جرأت صادق بودن با خودم را هم ندارم.
اصلن هم دوست ندارم از کسی بشنوم که صورت مسئله پاک می کنم.
گیرم که پاک کن گرفته ام دستم و مشغول پاک کردنم.. یک ریز با صبوری و یک به یک پاک می کنم..
پاک می کنم .. پاک می کنم .. پاک می کنم .. تاکی؟!
نمی دانم

این آدمهای حقیر..

باد می وزه و قطره های بارون تق تق به صورتم می خورند. همراه باد صدایی به گوشم می رسه.
نمی خوام صدای مزاحمی لذت قدم زدن در این هوای پاییزی و برگ ریزان را کم کنه. قدم هاش را حس می کنم که دنبال من در حرکتند.. قدم هام را کند می کنم تا بگذره، مرد سیاه پوشی با سیگاری در دست و کلاهی که تا گوشهاش پایین اومده از کنارم می گذره.
عوض کردن مسیر هم انگار کمکی نمی کنه.. غریبه ی مزاحم با اصرار به صحبت هاش ادامه می ده و شرح خلاصه ای از اسم و آدرس و شماره تماس و شغلش را پشت سر هم تکرار می کنه با افزودن جملاتی مبنی بر اینکه منتظر جواب و تماس هست.
می گم دهنت را ببند .. نه! نمی گم. هیچ صدایی از لبهام خارج نمی شه، صورت سردم حرکتی هم نمی کنه، لبهام نمی جنبه و به راهم ادامه می دم.
مزاحم سمج همراهیم می کنه. راهم را از بین آدمهایی که از روبرو می یان باز می کنم. به خودم می گم این بار اگه حرفی زد حتمن یه چیزی بهش می گم! همینجوری بخواد بیاد دنبالم و اراجیف بگه چی؟
هیچ صدایی از لبهام خارج نمی شه، صورت سردم حرکتی هم نمی کنه، لبهام تکون نمی خوره..
تو فکر هام غرق بودم در پی عکس العمل! انگار صدایی دیگه نمی یاد. دور و برم را نگاه می کنم، اثری ازش نیست.
و هنوز فکر می کنم چه عکس العملی باید نشون می دادم در مقابل این آدمهایی که تجاوز می کنن به حریمها و همیشه هم به این راحتی ها نمی روند.

زاغ ِ سیاه من

لطفن زاغ ِ سیاه مرا چوب نزنید!
زاغ ِ سیاه من دردش می گیرد. غصه روی دلش جمع می شود و شاید اشکی قلپ قلپ از چشمانش سرازیر شود.
زاغ ِ سیاه من که با کسی دشمنی ندارد. زاغ ِ سیاه من همیشه سرش به کار خودش جمع ست و کاری به کسی هم ندارد.
زاغ ِ سیاه من حواسش هم هست که اشتباهی پایش را در کفش کسی فرو نکند ولی نمی داند چرا خیلی وقتها پای بقیه داخل کفشش است. زاغ ِ سیاه من که نمی تواند هی پرواز کند و برود دورتر و دورتر، کفش جدید بخرد تا کسی باز پایش را سهون یا عمدن توی کفشش نکند و حس مالکیت خودش و کفشش را نداشته باشد.
زاغ ِ سیاه طفلکی من چه گناهی مرتکب شده ست مگر؟
زاغ ِ سیاه من دلش به تلنگری می شکند، چینی نازک تنهایی اش کدر می شود و با صدای جیرینگی می ریزد، بعد آشوب می شود در دلش و هوای رفتن بی تابش می کند.
لطفن زاغ ِ سیاه مرا چوب نزنید. زاغ ِ سیاه من روحش آشفته می شود..

پیشنهاد منطقی و عالی !

در راستای طرح جدید زمستانه:
فاطمه آليا رئيس فراکسيون زنان هم به خانم ها پيشنهاد کرد که با پوشيدن يک لباس گشاد مانند چادر يا مانتو اين مشکل را حل کنند تا بتوانند زير آن چکمه راحتي با شلوار کوتاه بپوشند.

من واقعن در عجبم از اینهمه هوش و فراست ! چرا به فکر ما نرسید؟ بیخود هی در بوق و کرنا کردید که چکمه هایتان را مجبورید فقط تماشا کنید، این هم راه حل !
حالا دیگر مشکلتان چیست؟! خوشی زده زیر دلتان وگرنه چکمه که همش بهانه ست. مگر کسی با نپوشیدن چکمه از دنیا می رود؟ چرا انقدر وقت این مسئولین محترم را با انتقادات بی موردتان می گیرید؟
" به قول رئيس جمهور منتقدان عينک خودخواهی و بدبينی را بايد بردارند "
رئیس جمهور عزیز که باز هفته ی آینده عازم سفر هستند، خدا خیرشان بدهد که هیچ وقت، وقت ندارند و دایم در سفر هستند. من از آن روزی می ترسم که ایشون خدای نکرده وقت اضافی پیدا کنند تا باز نظریه های عجیب و غیر قابل جبران ارائه کنند. آن وقت همینهایی که مدام انتقاد می کنند به سفر های جناب رئیس آن موقع می توانند کاری کنند؟!

پشت تلفن عمومی

خواهرم دوستان کمی داره. خیلی محدود.. با هیچ کدوم از دوستان دوران مدرسه اش در حال حاضر ارتباطی نداره و حتی شماره تماسی هم ندارن از هم. حلقه ی دوستاش محدود می شه به چند تا از دوستان نزدیک من و چند تا همکلاسی دانشگاه (که 10 نفر هم نمی شن). بنابراین شماره موبایلش که از اول هم به اسم خودش بوده و از شخص دیگری خریداری نشده، را یه تعداد فامیل و چند تا دوست دارن.
از چند ماه پیش مزاحمت ها شروع شدند. آدمهایی که با مریم خانم کار داشتن ولی با یکی دو بار گفتن اینکه "اشتباه گرفتید" "این شماره ی مریم نامی نیست و لطفن مزاحم نشید " خاتمه پیدا کرد.
بعد سر و کله ی سهیلا پیدا شد. آدمهای جدید با سهیلا خانم کار داشتن که به همون ترتیب بالا، اینا هم از سر باز شدند.
حالا یه آدم جدید پیدا شده که اسمی نمی آره ولی مطمئنه که اشتباه نگرفته! چند روز دایورت بودن شماره روی گوشی بابا و حتی فحش خوردن اون آدم هم نتیجه ای نداد. همچنان روزی چند بار تماس می گیره با اینکه مامان جواب می ده و حتی بهش گفت تو همسن و سال بچه ی من هستی ولی آقای مزاحم فرمودند براش مهم نیست! خاموش بودن چند روزه گوشی و جواب ندادن هم نتیجه ای را در بر نداشت.
به فکر شکایت کردن افتادیم چون آقای مزاحم بهشون بر خوره بود که کسی جوابش را نمی ده و تهدید فرموده بودن شماره را توی تمام باجه های تلفن شهر های اطراف خواهد نوشت و امروز اولین مزاحمی که شماره را توی باجه ی تلفن دیده بود هم سر و کله اش پیدا شد که با حرفهای زننده ای مامان را مورد عنایت قرار دادن که زبونش بند اومده بود و فقط قطع کرد.

مامان زنگ زد 110 که بپرسه قابل پیگیری هست کسی که از تلفن عمومی مزاحمت ایجاد می کنه یا نه؟! آقای پلیس اول پیشنهاد کرد می تونید از طریق دادگستری شکایت کنید ولی وقتی فهمید این آدم فقط از تلفن عمومی زنگ می زنه راهکارهای دیگه ای ارائه داد!

پیشنهادات پلیس وظیفه شناس:
شمارتون را عوض کنید
ببینید کی باهاتون خصومت داره
شوهر دارید؟ با هماهنگی شوهرتون قرار بذارید با این آدم و برید سر قرار ! تا به محض اومدنش شوهرتون دستگیرش کنه و تحویل ما بدید.

به این نمی گن سلب آرامش و آزار روحی ؟! جرم محسوب نمی شه که قابل پیگیری باشه؟

فلاش بک

فرصتی نمانده است
بیا همدیگر را بغل کنیم
فردا ،
یا من تو را می کشم یا
تو چاقو را در آب خواهی شست
همین چند سطر
دنیا به همین چند سطر رسیده است
که انسان کودک بماند بهتر است
به دنیا نیاید بهتر است
اصلن این فیلم را به عقب برگردان
آنقدر عقب
که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود که می بود در دشتهای دور
آنقدر که عصاها پیاده به جنگل برگردند و
پرندگان به زمین
زمین!
نه به عقب تر برگرد
بگذار خدا دستهایش را دوباره بشوید
در آینه بنگرد
شاید
تصمیم دیگری گرفت


گروس عبدالملکیان

نپرس چرا

نوشته " جلوه جواهری بازداشت شد " .. نمی پرسم چرا؟
چرایی وجود ندارد.. لابد دلیلی هر چند ساده و بی اهمیت برای بازداشت آدمی پیدا می شود.

مگر کسی هزاران "چرا" ی دیگر را پاسخی یافت؟ پاسخگویی هم مگر هست؟

می ترسم از این سرزمین..