شخم زدگی

خوشحالم!
خوشحالم در فضایی درس خوندم که با وجود تمام محدودیت هاش، با وجود تمام سخت گیری های عجیب و غریب و کمبود ها که ذهن کودک، نوجوان و جوان من به سختی باهاشون کنار می اومد ولی....
ولی در دوره ی وزارت یکی از نوابغ قرن! جناب آقای علی احمدی تحصیل نمی کنم.

نمایندگان مجلس را چه شده؟ با وجود اینهمه ایراد به قول خودشان با رأی ناپلئونی* رأی اعتماد داده اند.
فکر نمی کنن این تصمیم فقط تأثیر یک روز و دو روزه نخواهد داشت و تک تک بچه هایی که به قول خودشون آینده ی این مملکت را قراره بسازن تحت تأثیر قرار می ده؟
آدمی که وزارت تعاون را جرأت نکردن بهش بسپارن ولی یکی از مهمترین و تأثیر گذارترین مسئولیت که رابطه ی مستقیم با آینده ی تمام محصلین داره را می شه بهش سپرد؟
خنده دار نیست؟ شاید هم بیشتر تأسف برانگیز باشه.

خوشحالم!
خوشحالم که نه از نسلی هستم که در حال حاضر داره درس می خونه و نه از نسل مادرانی که فرزندش در یکی از این مدارس در حال تحصیل هست و معلوم نیست تا سال دیگه چه بلایی سر سیستم آموزشی بیاد با این پیشنهادات عجیب آقای احمدی در زمانی که سرپرست آموزش پرورش بوده، اظهار کرده و همچنان روی عقاید تفکیک جنسیتی، تغییر کتاب های درسی، خصوصی و طبقاتی کردن مدارس پافشاری می کنه..
در کدامین نقطه ی جهان ِ امروز، کسی می تونه به این راحتی سخنان بدون کارشناسی و احمقانه بزنه و پست وزارت آموزش پرورش را بهش تقدیم کنن؟
آدمی با لیسانس مهندسی مکانیک و مدرک دکترا - بعید می دونم کسی که تحصیلات آکادمیک داشته باشه، در فضایی که سر و کارش با منطق و فرمول و نظریه های تأیید شده هست انقدر بدون فکر و پشتوانه ی علمی و کارشناسی شده حرف بزنه - در طول مدت تحصیلاتش و بعد از آن چه تفاوتی بین علوم ریاضی و شیمی و فیزیک دیده که حس کرده باید برای دخترها و پسرها کتابهای مجزا تدریس بشه؟

معلم تاریخ و جغرافی سه سال راهنمایی من خانمی بود که جمله ی معروفی داشت و هیچ کدوم فراموشش نکرده بودیم، هر سال موقع تدریس، مثلن قسمتی از درس بود که حذف کرده بودند یا از حذف بودن ملغی شده بود ایشون می گفت حالا من اینها را بهتون می گم چون معلوم نیست تا موقع امتحان چه اتفاقی بیفته؟
اینها شب می خوابن، صبح بخشنامه ی جدید می دن و معلوم نیست کدوم بخش را حذف کنن یا پشیمون بشن از حذف کردنش..

و فکر می کنم معلم های امروز به بچه هایی که پشت این میز و نیمکت ها نشستن چه خواهند گفت موقع تدریس؟ در مملکتی که با عوض شدن رئیس جمهور و کابینه ی دولت زیر و رو می شه.
کتابها تغییر می کنن، نظام آموزشی متحول می شه، ممیزی ها عوض می شه، با رفتن یکی و آمدن دیگری قوانین و شیوه ها و دستور العمل ها هم تغییر می کند.
در مملکتی که نمی دانی به کدام قانون و به کدامین ساز باید پیش روی و برقصی.. و به کدامین حرف اعتماد کنی؟
حداقل تا قبل از این، هر چهار سال یک بار و گاهی هر هشت سال مملکت و قوانین و کابینه متحول می شد تا دوره ی بعد که گروه دیگری برای شخم زدن مملکت اقدام کنن ولی حالا شاهد زیر و رو شدن و شخم زدن هر روزه هستیم تا غافلگیری هر روزه در انتظارمان باشد.


* هر چه صفحه ی دوم روزنامه ی اعتماد را می گردم خبری که در روزنامه ی امروز مبنی بر وزارت آقای احمدی و انتقادهای نمایندگان بود یافت نمی شود. اصطلاح رأی ناپلئونی از متن همین خبر آمده. تمام خبرها هست غیر از این. چنین متنی در سایت یافت نمی شود. سرچ هم کردم، نبود..