حالم بهم می خوره ازت استاد

می دونی استاد امروز یکی می گفت تو هنوز اینو نشناختی؟ هیچ کس را آدم حساب نمی کنه.. و شاید هم راست می گفت.
آدمی که من تو دانشگاه می دیدم با اینی که حالا زورش میاد جواب ای میل بده اونم در صورتیکه خودش گفت کارا را براش بفرستیم و همه را نگاه می کنه، فرق داره.
اونهمه کار فرستادم جواب هیچ کدوم را ندادی، اونوقت جواب یکی را فقط می دی و می گی حرفهای من یادت نمونده؟! هر چه زودتر برو یاد بگیر؟
آخه من چی بگم بهت استاد؟ خودت فرموده بودی عکس هایی که تو پوستر قراره استفاده کنیم بهت نشون بدیم تا اونی که بهتره را انتخاب کنی و روی همون کار کنیم.. حالا که برات فرستادم، چی برم یاد بگیرم؟
دو روز منتظر موندم مزخرف بشنوم؟ خب حالا سه تا پوستر که فقط منتظر تأئید نهایی هستن که بره برای چاپ کو؟ بدون تأئید شما که نمره ای هم نخواهد بود.. تا کی باید منتظر بمونم افتخار بدی و جواب بدی؟

پ.ن: اصلاً قرار بود از اومدن یه روزه ی مامان بنویسم و از چیزهای خوب.. ولی حالا که اول چک میل کردم.. حالم اساسی گرفته شد.