همینجوری خوبه

می گویم: چشمهاش را رنگ نکردی..

سر تکان می دهد و می گوید " همینجوری خوبه "

می گویم: چشمهای خودت رنگ نداره؟ چه رنگیه؟

کمی مکث می کند و می گوید " فکر کنم سیاه باشه "

می گویم: بذار نگاه کنم.. قهوه ای پر رنگ ه ! چشمهای من چه رنگیه؟

خیره می شود به چشمهایم و می گوید " سفید داره، وسطش.. اینجا سیاهه ! - و کم مانده انگشتش را فرو کند در چشمم. با انگشت اشاره می کند به وسط چشمم -

می گویم: فقط همین؟ رنگ دیگه ای نیست؟

با دقت بیشتری نگاه می کند و می گوید " قهوه ای هم هست"

می پرسم: دیگه چه رنگی؟ دوباره نگاه می کند و می گوید " قرمز هم هست "

می گویم: غیر از اون سیاه و سفید و قرمز.. رنگ دیگری نیست؟

می گوید " گفتم که!! قهوه ای هم هست"

بی خیال می شوم. مویرگ های قرمز داخل چشمم و چند خط قهوه ای این میانه را دیده ولی اینهمه رنگ سبز را نمی خواهد ببیند!

می گویم: امین! چشم های این هم رنگ می خواد پس..
می گوید " همینجوری خوبه. مامانم کی میاد؟ "