در مورد مصرف اولیه چای در ژاپن افسانه ای وجود دارد بدین صورت که؛ کشیشی به نام بودهیدهارما در هنگام مراجعت از چین به ژاپن خواب بر او غلبه کرد، پس از بیدار شدن برای تنبیه خود مژه های خود را کند و بر روی زمین ریخت، این مژه ها در خاک ریشه داد و تبدیل به درخت چای شد. از آن به بعد برای مبارزه با خواب از این گیاه استفاده نمودند.
چای (کاشت، داشت و برداشت) . تألیف دکتر سید محمود اخوت، مهندس دانش وکیلی. انتشارات فارابی
Saturday, January 13, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
خوبه حالا مژه بوده....اگه سیبیل رو میکند که درخت میشد
23سالگیت مبارک
bazam khobe in nevisandeie geran ghadr dar morede aids ketab neminevise ...mage na malum nabood chi az aab dar biad!:))
فکرش رو بکن.. هر وقت داریم چای می خوریم انگاری داریم مژه می خوریم! اه
چه افسانه جذابی
همون به نظرم برای مبارزه با خواب یک بار یکی از مژه هامون رو بکنیم دیگه عمرا خوابمون نمیبره!
افسانه ها چون تلخی دنیای واقعیت رو ندارن همیشه برام جذاب بودن
................................... چای من که عاشقشم خیلی بیشتر از قهوه دوستش دارم!
چای می خوریم اونم از رو کتاب
فکر کن ما الان داریم مژه های اونو میخوریم !
khoob shod nakhas masalan dastesho ghat kone ya ye bala dige sare khodesh biare,jaye shokresh baghie ke ma faghat mojehaso mikhorim!
خیلی جالب بود، لذت وافری بردیم ممنون