Friday, June 06, 2008

انگار که از جبهه نبرد حق علیه باطل به سلامت بازگشته ایم!

لاهیجان – کرج در حالت نرمال 4 ساعت راهه! ولی ما توانایی اینو داشتیم که بعد از 25 ساعت رانندگی مداوم به کرج برسیم. فکر کنم الان به اندازه ی این راننده کامیون های جاده ای کوله باری از خاطره دارم..



پ.ن: سفر نامه نویسی ام حوصله اش نمی آید...

9 comments:

Anonymous said...

به، 25 ساعت که بدرد نمیخوره، دوست من رشت-تهران رو 32ساعته امده :دی

Anonymous said...

سلام عليكم

كه اينطور! نكنه شما هم تو اين ايام ارتحال رفته بودي عشق وحال! عجب!

Anonymous said...

بله... ترافیک هم خاطره ای است برای خودش

Anonymous said...

خاطره هاش خصوصی بود که ننوشتی؟

Anonymous said...

bazgashte piroozmandaaaneyetan mobarak!key khaterehato tarif mikoni?:D

Anonymous said...

fekr konam ahyanan age piade ham mirafti zudtar miresidin... :D

Anonymous said...

سلام عزیزم... عزیز مهربون و همیشگی.. مرسی برای همه بودنات نوشتنات. نشستم اول سر فرصت همه این نوشته های شیرینت رو خوندم بعد اومدم.. یه جوری شدم با تو انگار که اگرم ننویسم می دونی چه حالیم.. اونجوری که آدم با دوستی که خیلی وقته باهاشه می شه.. خیلی ملوسی. همیشه بت میگم گل بهاری واقعا هم هستی تازه و شاداب و سرزنده. خسته نباشی از سفر گل ناز.. فعلا خدافظ

Anonymous said...

ما که 5 ساعت اول دور زدیم برگشتیم
عجب حسی داشتید شما

Anonymous said...

خسته نباشید می دونم تو ترافیک موندن چه کوفتیه! اگه می دونستم چی برام نوشتین بهتر می تونستم باهاتون هم حسرت بشم اما خب اشکالی نداره...